Agra en Fatehpur Sikri

Al vroeg in de ochtend en voor het ontbijt brengt onze chauffeur ons naar de westingang van de Taj Mahal, waar het dit weekeinde allemaal om te doen is. We lopen te voet naar de entree en negeren zoveel mogelijk de 'vriendelijk' aangeboden diensten van gidsen en riksjarijders. De entree voor niet-Indiërs is fors duurder, maar valt relatief nog best mee, 750 roepies. Sloffen en een flesje water is daarbij inbegrepen. Na de ondertussen gebruikelijk geworden veiligheidspoortjes, tasconrtole en fouillering, lopen we naar het toegangsgebouw. En daar verschijnt ie dan in het ochtendgloren, de magische Taj Mahal, één van de 7 nieuwe wereldwonderen. Alle verhalen die tevoren zijn verteld, worden bevestigd: het zien van het meesterwerk is werkelijk een ware belevenis. Het hagelwitte mausoleum, tussen 1632 en 1648 gebouwd in opdracht van Moghul keizer Sjah Jahan ter nagedachtenis van zijn lievelingsvrouw Mumtaz Mahal, is volledig uit marmer opgetrokken. Vanuit welke hoek je ook kijkt, elk uitzicht is adembenemend. Opvallend zowel buiten als binnen zijn de velen ingelegde marmermotieven.
Na dit bezoek willen we door naar het Rode Fort, maar eerst brengt onze chauffeur ons naar een werkplaats waar dezelfde vakmanschapsmethoden worden gebruikt als eeuwen geleden. En uiteraard probeert de vriendelijke verteller ons wat te verkopen voor steeds aantrekkelijkere prijzen. Helaas, geen succes voor hem. Wel mooi om te zien.
Het Rode Fort is een enorm bouwwerk wat nog verbazingwekkend goed in tact is gebleven. Ook dit is een enorme trekpleister waar veel toeristen op af komen. Bij de toegangspoort verzamelen zich ook veel apen. Vanaf het fort heb je ook een mooi uitzicht op de Taj.
Een uurtje rijden van Agra ligt Fatehpur Sikir (stad van de overwinning), evenals de Taj Mahal en het Rode Fort geplaatst op de Unesco werelderfgoedlijst. Handig weet onze chauffeur ons te koppelen aan een zogenaamde student die uiteindelijk ons begeleid naar de moskee. Door de opdringerigheid van de verkopers (groot en klein) vergaat je de interesse om het geheel goed te bekijken. Negeren is het beste, maar niet altijd even eenvoudig. De student geeft ons weinig tijd om zelf de moskee en binnenplaats te ontdekken en ondanks onze pogingen komen we niet van hem af. De truc zit in het einde en beland je in de winkel van zijn vader.
Voor zonsondergang bezoeken we als laatste die dag de Tombe van Itimad ud-Daulah (juwelenkistje) ook wel de 'baby Taj' genoemd. Veel van de monumenten vallen uiteraard in het niet na de grote Taj. Toch maakt de ondergaande zon dat ook dit mausoleum de moeite waard is. De rust geeft de indruk dat veel toeristen deze fraaie tombe voorbij laten gaan.
Na deze bezige dag eten we nog een pizzaatje bij, jawel hoor, de Pizza hut. Smaakt best, al willen we voor de niet bestelde toch gekregen uienringen uiteraard niet betalen.