Hallo weer
Door: JeePeePune
Blijf op de hoogte en volg Jean-pierre
11 Augustus 2013 | India, Poona
Nou, het was inderdaad weer even wennen. Terug van vakantie en terug in Pune na drie weken afwezigheid. Zowel in het hotel als op kantoor wel heel hartelijk welkom geheten. Had natuurlijk weer heel wat emails weg te werken, maar moet zeggen dat het team de dagen SME-afwezigheid goed doorgekomen zijn. Ook al is het dan maandeinde.
Op disndag wordt ik verrast als ik na het werk op mijn kamer kom en er een ingepakt cadue ligt. Blijkt dat Toine en Mireille een welkomstpakketje voor me hebben achtergelaten. Het bevat een beeldje van Ganesh, een klein vlaggetje van Indai voor op het buro en een grote vlag van India voor aan de muur. Leuk hé.
Donderdag werd ik uitgenodigd om aanwezig te zijn bij één van de zogeheten Youth Empowerment Classes klassen. Een BNYM initiatief waarbij BNYM vrijwilligers engelse les geven aan een groep van zo'n 15 jeugdigen (14-15 jaar) uit de Ramtekdi slums. De achterliggende gedachten is dat de Engelse lessen de kids helpt aan het opbouwen van vertrouwen en door de engelse taalontwikkeling ze beter zijn voorbereid op jobinterviews. En dus meer kans maken op een latere baan.
De lessen worden gegeven in één van de BNYM gebouwen en nemen zo'n 6 maanden in beslag van wekelijks 4 uur. Het was erg indrukwekkend om te zien hoe ijverig en enthousiast de kinderen aan de lessen deelnemen en dat is zeker geen bezigheidstherapie. Er wordt ook echt wat van ze verlangt en er wordt gedisciplineerd les gegeven. Het programma draait nu zo'n 3 jaar en verschillende kinderen uit het eerste jaar hebben mede dankzij het dit ook werk gevonden. De lessen zijn klassikaal, maar er is veel aandacht voor het individu. Mocht er op een vraag een verkeerd antwoord komen, dan wordt er direct de anderen gecorrigeerd. Als een antwoord goed is, volgt er een applaus.
Nou en daar zat ik dan als 'blanke en rijke' westerling en dat gaf een behoorlijke indruk op de groep'waarvan de meeste kinderen geen TV of mobieltje kennen. Vertelde de groep dat mijn moedertaal ook heen engels is. Begreep dat de kinderen daar wel een boost door kregen
Ben overigens niet de enige SME's in het Westin. Er zijn nog collega's uit Machester en sinds afgelopen week ook nog één uit de US/Pittsburgh. Maar helaas, Nederlands spreken is er niet meer bij.
Zoals gezegd moet ik nog wel wennen, maandag vergat ik de lunch en pas vrijdag ben ik weer wat gaan sporten. Enfin, heeft even tijd nodig.
Op disndag wordt ik verrast als ik na het werk op mijn kamer kom en er een ingepakt cadue ligt. Blijkt dat Toine en Mireille een welkomstpakketje voor me hebben achtergelaten. Het bevat een beeldje van Ganesh, een klein vlaggetje van Indai voor op het buro en een grote vlag van India voor aan de muur. Leuk hé.
Donderdag werd ik uitgenodigd om aanwezig te zijn bij één van de zogeheten Youth Empowerment Classes klassen. Een BNYM initiatief waarbij BNYM vrijwilligers engelse les geven aan een groep van zo'n 15 jeugdigen (14-15 jaar) uit de Ramtekdi slums. De achterliggende gedachten is dat de Engelse lessen de kids helpt aan het opbouwen van vertrouwen en door de engelse taalontwikkeling ze beter zijn voorbereid op jobinterviews. En dus meer kans maken op een latere baan.
De lessen worden gegeven in één van de BNYM gebouwen en nemen zo'n 6 maanden in beslag van wekelijks 4 uur. Het was erg indrukwekkend om te zien hoe ijverig en enthousiast de kinderen aan de lessen deelnemen en dat is zeker geen bezigheidstherapie. Er wordt ook echt wat van ze verlangt en er wordt gedisciplineerd les gegeven. Het programma draait nu zo'n 3 jaar en verschillende kinderen uit het eerste jaar hebben mede dankzij het dit ook werk gevonden. De lessen zijn klassikaal, maar er is veel aandacht voor het individu. Mocht er op een vraag een verkeerd antwoord komen, dan wordt er direct de anderen gecorrigeerd. Als een antwoord goed is, volgt er een applaus.
Nou en daar zat ik dan als 'blanke en rijke' westerling en dat gaf een behoorlijke indruk op de groep'waarvan de meeste kinderen geen TV of mobieltje kennen. Vertelde de groep dat mijn moedertaal ook heen engels is. Begreep dat de kinderen daar wel een boost door kregen
Ben overigens niet de enige SME's in het Westin. Er zijn nog collega's uit Machester en sinds afgelopen week ook nog één uit de US/Pittsburgh. Maar helaas, Nederlands spreken is er niet meer bij.
Zoals gezegd moet ik nog wel wennen, maandag vergat ik de lunch en pas vrijdag ben ik weer wat gaan sporten. Enfin, heeft even tijd nodig.
-
11 Augustus 2013 - 15:34
Piet En Nellie Rooijakkers:
Hallo Jean Pierre Zo te lezen heb je je deze week niet verveeld.Je hebt weer van alles meegemaakt .
Hier is niets bijzonders gebeurd alles gaat gewoon zijn gangetje .Maar je hebt er al een week opzitten.
Veel succes voor de volgende weken Gr van Pa en Ma . -
13 Augustus 2013 - 11:45
Bets:
Hoi JP leuk weer iets te horen van jou ,best interssant wat je allemaal met die kinderen hebt gedaan .Dan besef je pas echt hoe goed wij het hier hebben ,als je het zo van dichtbij meemaakt .hier alles nog oke gelukkig niet meer zo warm als de afgelopen weken ,alles weer zijn gangetje de kinderen weer naar school, En de tijd kruipt weer langzaam voort ,de weken weer aftellen voor jou ,hoewel je het best naar je zin hebt merk ik uit je verslag, en dat is natuurlijk ook goed ,want anders zou je dat werk ook niet zo goed kunnen doen. JP heel veel groetjes van mij ,en hou je taai daar he .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
